ის არც ერთი მედიუმის საზღვრებში არ ექცევა. გეგმავს და ახორციელებს იმგვარად, რომ მხოლოდ სამი მოქმედების წყალობით - შექმნა, ზიანი და წარდგენა - მისი ნამუშევარი ცოცხლდება. ვიზუალური ხელოვნება რეალობით იკვეთება პერფორმატიულ ქმედებასთან და იქცევა მოვლენად, რომელიც უსასრულო კავშირებსა და მნიშვნელობებს ავლენს.
მსხვერპლი/მოძალადე, შექმნა/დესტრუქცია, სუბიექტი/ობიექტი… ამ დიქოტომიებს შორის არსებულ სივრცეში, ორმაგად ნატანჯი მზერის ქვეშ, რომელიც პიროვნულიცაა (შინაგანი) და უცხოც (გარეგანი), ხელოვანი იმ რეალობებს უკვირდება, რომლებშიც არსებობს და მუშაობს.