ჯორდანო ბრუნო ცხადი მათემატიკური ფორმულების მიღმა მნიშვნელოვან თეოლოგიურ არსის მქონე სიმბოლოს ხედავდა. ერთ-ერთი, გადაჭრილი რგოლების სიმბოლოა, რომელსაც ხშირად იყენბდნენ შუა საუკუნეების მხატვრები. წრეების კვეთისას მიიღება ნუშისებრი ფორმა, რომელშიც შემდეგ უფალი ქრისტე უნდა გამოესახათ. ეს არის სივრცე, სადააც ორი ერთდ იქცევა. იტალიელი ისტორიკოსი, მისტიკოსი და ეზოთერიკოსი ე. ზოლა ვარაუდობს რომ ეს ანდროგენის გეომეტრიული გამოსახულებაა.
”…დასავლეთის პლატონურ მოთხრობაში ანდროგენების მდგრადობა და მისი გამოყენება თანმიმდევრულ კულტურაში, როგორიცაა მაგალითად ალქიმია, მიანიშნებს “დამთხვევბის ოპონენტურობის” (coincidentia oppositorum) არქეტიპის არსებობას ანდროგენში. ნეო-პლატონიზმისა და ალქიმიური კვლევების წყალობით, ჰუმანიზმისა და რენესანსის ადამიანმა, ანდროგენის ფიგურას განსაკუთრებული მნიშვნელობა მიანიჭა.
ანდროგენის თანამედროვე სურათი მიზნად ისახავს გამოხატოს მთლიანობა, სისრულე და ინტეგრაცია, არა მხოლოდ რელიგიურ და მისტიკურ სიბრტყეზე, არამედ ფსიქოლოგიურ დონესა და მისი გამოხატულების ფორმის მხრივაც. გარდა ალქიმიური და მეტაფიზიკური ცნების თვალსაზრისით ინტეგრაციისა, ამგვარი მთლიანობა, ასევე გულისხმობს სამყაროს აღქმის ინტეგრაციასაც. ეს მიიღწევა ტვინის მარჯვენა და მარცხენა ნახევარსფეროების სრული ფუნქციონირებით. ეს არის: რაციონალური - მასკულინური და ინტუიციური - ფემინური. ამის შემდეგ, ჩვენი ფუნდამენტური განზომილებების ცნობიერი აღქმა, შესაძლოა აღინიშნოს სულის სტრუქტურის ინდივიდუალური პიროვნებების ინტეგრაციასთან ერთად.
გარკვეულ ტანტრულ ტრადიციებში და ასევე შუა აღმოსავლეთში, არ არის ცუდად აღქმული ის ფაქტი, რომ მამაკაცი გამოხატავს მასკულინურ ასპექტს უპირატესად ან რომ ქალი გამოხატავს ფემინური ასპექტებს. ეს არ გამორიცხავს მასკულინობასა და ფენიმურობას, ასევე ჰეტეროსექსუალური ურთიერთობების მნიშვნელობას. ამასთანავე, არსებობს თეორიები, რომლის მიხედვითაც ხელახლა აღმოჩენა ან ჩვენი კომპლემენტალური ასპექტების შევსება, არ არის სავალდებულო, რომ შეესაბამებოდეს ურთიერთობას საპირისპირო სქესთან. მნიშვნელოვანი ითქვას, რომ “შევსება/დასრულება” შესაძლოა მოხდეს იმავე სქესის ინდივიდუალურ პიროვნებს შორის.
ანდროგენი წარმოადგენდეს ეგრეთ წოდებული ალქიმიური ნუფთების გარფრთხილებას: ჩვენი ადამინური ასპექტების კავშირი ღვთაებებთან.”[1].
სიმბოლოები ფილმში:
· დელტა (ბერძ. δέλτα; მთავრული: Δ, ნუსხური: δ) — ბერძნული ანბანის მეოთხე ასო. რიცხვთა ანბანური ჩაწერის ბერძნულ სისტემაში შეესაბამება რიცხვითი მნიშვნელობა — 4. მომდინარეობს ფინიკიური ასოდან — დალეთ, რომელიც ”კარს” ან ”კარავში შესასვლელს”
· ირმის სიმბოლო. ქრისტიანულ სიმბოლოკაში ერთ-ერთი ფართოდ გავრცელებული.
“ფსალმუნის სიტყვებიდან მომდინარე ირმის ადრექრისტიანული სიმბოლო, რომელიც ეკლესიისკენ სწრაფულ ადამიანთა გამოხატულებად იქცა, ფართო გავრცელებას იწყებს (IV საუკუნიდან) მხოლოდ ეკლესიის მამათა განმარტებების შემდეგ. ადრექრისტიანულ ეპოქაში ამ ცხოველის გამოსახულებიანი სიუჟეტები სამი რედაქციითაა წარმოდგენილი: ირემი ან ირმები მაცოცხლებელ წყალთან, ხესთან ან ჯვართან. ამ თემატურ ხაზს არც საქართველოში ფიქსირებული, ჩვენს მიერ მოძიებული ირმის სიმბოლოს გამოსახულებიანი სიუჟეტები არღვევს. მათგან ყველაზე გავრცელებული კი ირმის ხესთან გამოსახვის შემთხვევებია. ამ სიმბოლოს გამოსახულებიანი სიუჟეტების შესწავლისას მეცნიერთა უმეტესობამ ირმის სემანტიკა ახსნა სწორედ ფსალმუნის სიტყვებით, თუმცა ხაზი გაუსვეს მის ღრმა ადგილობრივ ფესვებს და კავშირს წარმართულ პანთეონთან. ჩვენთვის უფრო მისაღები აღმოჩნდა გ.აბრამიშვილის ხედვა, რომელმაც ირმის გამოსახულებიან რელიეფთა უმეტესობა, განმარტა როგორც ქართულ წერილობით წყაროებში დაცული ქართლის გაქრისტიანების ლეგენდის გამოხატულება. ასევე ირემს დიდი მნიშვნელობა აქვს მსოფლიო მითოლოგიაში, გვხდება სელტიკურში, ბერძნულში, ბუდიზმში, ევროპულ ფოლკლორში, ეგვიპტეში, ისლამში, იუდეიზმში და ასე შემდეგ.”[2]
· O - ლათინურ ანბანში მე-15 ასო, მეოთხე ხმოვანი თანამედროვე ინგლისურ ანბანში. მისი გრაფიკული ფორმა მუდმივია ფინიკური დროდან დღემდე. ფინიკიურ დამწერლობაში ეს ასო იყო ʿeyn’ რაც თვალს ნიშნავს და მისი ფორმა წარმოშობილია ადამინის თვალის დახატვით.
· .Ayin (also ayn or ain; transliterated ⟨ʿ⟩) is the sixteenth letter of the Semitic abjads, including Phoenician ʿayin , Hebrew ʿayin ע, Aramaic ʿē , Syriac ʿē ܥ, and Arabic ʿayn ع (where it is sixteenth in abjadi order only).[note 1] ასოს სახელი წარმოიშვა პროტო-სემიტურიდან (Proto-Semitic *ʿayn- "თვალი") და ფინიკიური ასოს ფორმიდან წრე ან ოვალი, თვალის გამომსახველი.
[1] Carlo Dorofatti, Soul and Reality, Metaphysics, Magic and Inner Search for a New Era of Awareness, 2011 Carlo Dorofatti, p.98-100
[2] ქეთევან დიღმელაშვილი, ქრისტიანული სიმბოლიკა I-VI საუნუკეების საქართველოში, თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 2010წელი, გვ. 57